Loading ...

Αναμοχλεύοντας τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την επομένη από το μεγάλο ΟΧΙ του Μεταξά, σε συνεπαίρνει η πλημμυρίδα των πατριωτικών συναισθημάτων και σε συγκλονίζουν οι μεγαλόπνοοι τίτλοι των εφημερίδων που ανακαλούν τον πρόγονο Τυρταίο να δώσει το στίγμα και το βήμα της ιερής αυτής ιστορικής πρόκλησης. “ΙΤΕ ΠΑΙΔΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ”, “ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ”, ΝΥΝ ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΑΓΩΝ”. Και όλες με μια φωνή εξέφραζαν όχι μόνον την βούληση της ηγεσίας του Έθνους αλλά και την καθολική βούληση του Ελληνικού λαού.
Πολιτική Ηγεσία, Στρατός, Τύπος και Λαός συντάχθηκαν στο Όχι του Μεταξά και όλοι μαζί στρατολογήθηκαν για το ύψιστο χρέος της προάσπισης των συνόρων του έθνους.
Η Ελλάδα μας, στην πιο κρίσιμη καμπή της νεότερης ιστορίας της, είχε στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας, την μεγαλύτερη στρατιωτική ιδιοφυΐα τον δικτάτορα, για τους εθνομηδενιστές, Ιωάννη Μεταξά αλλά για όλους εμάς έναν ηγέτη αντάξιο του ιστορικού της πεπρωμένου.
Ο Μεταξάς και η προικισμένη αυτή γενιά του ‘40 μας άφησε παρακαταθήκη για τις μελλούμενες γενιές, το Αλβανικό Έπος και υποχρέωσε όλα τα πολιτισμένα κράτη να υποκλιθούν και να θαυμάσουν για άλλη μια φορά την μεγαλοσύνη και το σθένος του Ελληνισμού. Η ηρωική αυτή ενέργεια του ίδιου που αγκάλιασε το έθνος ολάκερο ενέπνευσε τον εθνικό μας ποιητή να περιγράψει με τον πιο γλαφυρό και όλο νόημα δίστιχο την αντρειοσύνη και την παλληκαριά που όμοιο της δεν έχει να προτάξει κανένα έθνος , ακόμη και μεγαλύτερα σε έκταση και οικονομικά πολύ ισχυρότερα από μια μικρή κουκκίδα στο νοτιότερο άκρο της χερσονήσου του Αίμου που είναι η ΕΛΛΑΔΑ.

“Η Μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα.
Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα”.

Είναι μοιραίο και αναπόφευκτο ξεφυλλίζοντας όλες τις εφημερίδες εκείνης της εποχής να συγκρίνεις και να παραλληλίσεις τα σημερινά μέσα ενημέρωσης και τα κολεγιόπαιδα που μας κυβερνούν και να βγάλεις τα συμπεράσματα σου, που είναι οικτρά, αποκαρδιωτικά, βασανιστικά και άκρως επικίνδυνα για την εθνική μας επιβίωση.
Και η παρακαταθήκη που θα αφήσουν για τις επόμενες γενιές δεν θα είναι τίποτε ηρωικό, τίποτε αξιοθαύμαστο.
Το μόνο που θα αφήσουν θα είναι μνημόνια, ξεπούλημα του έθνους, υποδούλωση όχι μόνον εθνική αλλά και πολιτιστική.
Μοναδική τους παρακαταθήκη το φοβικό σύνδρομο που καθορίζει όλες τις πολιτικές τους αποφάσεις. Και μια τρομολαγνεία που προσβάλει όλους αυτούς που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας.
Μοναδικός μονόδρομος και χρέος ιερό όλων μας να τους διαολοστείλουμε στον αγύριστο ή αν προτιμάτε γιατί όχι στον Καιάδα. Ή ακόμη πιο ηρωικό να κατακρημνίσουμε τον πύργο της τρομολαγνείας που ανήγειραν και να τους αφήσουμε εκεί να ζουν μέσα στα ερείπια της απάτριδος πατριδογνωσίας τους.

Ο φιλαλήθης