Έρχονται και φεύγουν σαν διαβατάρικα πουλιά τα χρόνια, φίλοι συνέλληνες, και τόσες και τόσες ευχές που κάνουμε μένουν ευχές απραγματοποίητες.
Είναι αυτές οι απλήρωτες ευχές που αφήνουν έναν καημό και μια πληγή βαθιά στην καρδιά και που δεν τολμούμε να τις εκμυστηρευτούμε ούτε στον αδελφό -η, ή στον πιο καλό μας φίλο.
Σήμερα όμως, φίλοι μου, εγώ θα ανοίξω ένα μου φιλοκάρδι και θα σας φανερώσω έναν μεγάλο μου καημό και ευχή και όνειρο συνάμα, που ίσως και σε σας, εκεί σε ένα φιλοκάρδι σας να περιμένει και να αγωνιά και να είναι και δικό σας καημός και πόθος ανεκπλήρωτος.
Δεν είναι από αυτά τα μικρά και τετριμμένα καθημερινά ανθρώπινα που κάνουμε νυχθημερόν, να πιάσουμε το λαχείο, να βρούμε μια καλύτερη δουλειά, να ταχτοποιηθούν τα παιδιά μας…!
Μην νομίσετε πως δεν κάνω τέτοια όνειρα. Κάνω και πολλά μάλιστα γιατί και γώ είμαι απόγονος από κείνες τις πέτρες που πέταξαν ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα μετά τον κατακλυσμό και ο Θεός των Ελλήνων πραγμάτωσε την ευχή του Δευκαλίωνα για αύξηση του πληθυσμού της ερειπωμένης γης.
Από τα οστά της γης λοιπόν και γω όπως και σεις έχουμε φτιαχτεί. Και κληρονομήσαμε και την πατρογονική συνήθεια να ικετεύουμε και να ευχόμαστε.
Η ευχή λοιπόν που κάνω φωναχτά πλέον είναι την επόμενη χρονιά το Ελληνικό Κράτος να καθιερώσει τον εορτασμό της πρώτης νουμηνίας της νέας χρονιάς όταν και όπως την τιμούσαν οι πρόγονοι μας.
Πότε επιτέλους θα εξορκίσουμε το ιουδαιοχριστιανικό μικρόβιο από τον καθημερινό μας βίο και θα αρχίσουμε να τιμούμε και τα νομιζόμενα των προγόνων μας;
Εδώ στην διασπορά που ζούμε βλέπουμε κάποιους ‘‘αρχαίους’’ λαούς που εμείς τους εκπολιτίσαμε τους δώσαμε τα ονόματα τους τους συγκεντρώσαμε σε πόλεις και κάθε χρόνο γιορτάζουν την δική τους πρωτοχρονιά που δεν συμπίπτει φυσικά με το Γρηγοριανό ημερολόγιο και μεις όπως πάντα βασιλικότεροι του βασιλέως.
Στα σχολειά μας ούτε που μας διδάσκουν συνήθειες των προγόνων μας. Πόσο μάλλον πότε οι πρόγονοι μας εόρταζαν την αλλαγή της χρονιάς. Ας όψεται το χριστιανικό Ιερατείο που στην προσπάθεια επικράτησης του έριξε ‘‘εις το πυρ το εξώτερον’’ κάθε τι αρχαιοελληνικό.
Και εδώ και δύο χιλιετίες περίπου προσπαθούν με κάθε μέσο να μας στερούν από τις πανανθρώπινες οικουμενικές αξίες του Ελληνισμού.
Η λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, (Ο Διόνυσος Α’, ο Κρήτας, στην εκστρατεία του στην Ασία τους έδωσε τα ονόματα τους και έχτισε ελληνίδες πόλεις και τους εκπολίτισε), χρησιμοποιεί επίσημα το Γρηγοριανό, παρ’ όλα αυτά η κινέζικη πρωτοχρονιά δεν γιορτάζεται την 1Ιανουαρίου αλλά σε διαφορετικές ημερομηνίες κάθε χρόνο σύμφωνα με το Ηλιακό -Σεληνιακό ημερολόγιο τους. Το ίδιο φυσικά κάνουν και οι Βουδιστές, οι Μουσουλμάνοι, οι Ιάπωνες και άλλοι…
Και μεις στην κοσμάρα μας.
Του χρόνου, λοιπόν φίλοι μου, την πρώτη μέρα της νέας Σελήνης μετά το θερινό Ηλιοστάσιο ας γιορτάσουμε την πρώτη ημέρα της νέας χρονιάς Ελληνοπρεπώς.
Ο Φιλαλήθης