Loading ...

Ο ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ το 395 μχ
Ο πολυάριθμος Γοτθικός στρατός ήταν βαρέως εξοπλισμένος αλλά δυσκίνητος γιατί περιελάμβανε σμήνη πεινασμένων παιδιών γυναίκες και άμαξες για την μεταφορά των κλοπιμαίων. Έμοιαζε με ένα κινητό στρατόπεδο. Στο στρατό συμμετείχαν και πλήθη φανατισμένων μοναχών για την καταστροφή των Ελληνικών ναών και τον σφαγιασμό των ΄΄ μιαρών και δαιμονισμένων Ελλήνων΄΄.
Η ετερόκλητη αυτή στρατιά με αρχηγό τον Αλάριχο ξεκίνησε από την Θράκη προχώρησε διά μέσου της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας και τον Νοέμβριο του 395 μ Χ έφθασε στις Θερμοπύλες ΄΄ τις πύλες της Ελλάδας ΄΄ που από αυτό το σημείο άρχιζε τότε η επαρχία της Αχαΐας που διατηρούσε ακόμα ζωντανή την προγονική της δόξα στις τέχνες και τα γράμματα. Από τις Θερμοπύλες ο χείμαρρος αυτός έφθασε στην Βοιωτική πεδιάδα και πολιόρκησε και λεηλάτησε την Θήβα και αφού εξαφάνισε πόλεις της Βοιωτίας εισήλθε στην Αττική. Όταν είδε ο Αλάριχος από μακριά τον Παρθενώνα από θαυμασμό και σεβασμό στην προσφορά της Αθήνας στον πολιτισμό
δεν της δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Ο εθνικός ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει ότι:
΄΄ Ο Αλάριχος είδε τον Αχιλλέα ιστάμενο πάνοπλο και οργισμένο επί των τειχών της Αθήνας όπως τον περιέγραφε ο Όμηρος και η Πρόμαχος Αθηνά περιερχόταν τα τείχη οπλισμένη σαν να ετοιμαζόταν να αποκρούσει τους επιτιθέμενους και γι αυτό ο Αλάριχος ζήτησε συνθηκολόγηση.΄΄ Συνεχίζοντας το στράτευμα την πορεία του για την Πελοπόννησο λεηλάτησε τον Πειραιά και σταμάτησε στην Ελευσίνα, όπου καταστράφηκε από τους μοναχούς το πανάρχαιο ιερό της Δήμητρας και σφαγιάστηκαν ο Θεσπιεύς ιεροφάντης Ιλάριος και οι ιερείς. Το ιερό της Ελευσίνας μετά την καταστροφή του στους διωγμούς που έγιναν το 380 μχ είχε αναβιώσει από Μιθραϊστές και λειτουργούσε ως Μιθραίο.