Ο ευτελισμός και η κατάντια της ρωμαίικης δημοκρατίας μετά και τα πρόσφατα γεγονότα, αδιαμφισβήτητα αγαπητοί μου συνέλληνες, έπιασε πάτο.
Τέτοιο κατρακύλισμα, τέτοιο ρεζιλίκι, από τους απογόνους των τρισμέγιστων Ελλήνων είναι και ανεπίτρεπτο και τραγελαφικό.
Δεν έχει μείνει ούτε μια σταλιά ελληνικό φιλότιμο, λίγη τσίπα, απ’ αυτούς που κατά λάθος εκλέξαμε και απεδείχθησαν με τις πράξεις τους χειρότεροι από όλους τους ανίκανους που μας έχουν κυβερνήσει, με ελάχιστες εξαιρέσεις.
Μία συμμορία αλιτήριων, δήθεν αριστερών τάχατις πεποιθήσεων, μας έκαναν τόσο κακό, όσο δεν μας έκαναν όλοι μαζί οι πολιτικάντηδες που μας κυβέρνησαν τα τελευταία διακόσια χρόνια.
Είναι τόσο μιαροί και επικίνδυνοι που κάθε μέρα που περνάει και αυτοί κρατούν απ’ τα μαλλιά την εξουσία γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνοι και εξαιρετικά απρόβλεπτοι. Μπορεί να συμπαρασύρουν όλους μας στον βούρκο της ματαιοδοξίας τους.
Έχουν μετατρέψει την βουλή της ρωμαίικης δημοκρατίας σε ανομολόγητα παζαρέματα και σκοτεινές συναλλαγές που περισσότερο θυμίζουν «οίκο ανοχής» ( πόσα δίνεις για να στο δώσω) παρά οίκο της δημοκρατίας.
Αγνόησαν τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις για το «Μακεδονικό» και τις σφυγμομετρήσεις που ήθελαν το 70% των Ελλήνων να είναι αντίθετοι με την «συμφωνία των Πρεσπών» και αυτοί έκαναν του κεφαλιού τους, ή μάλλον υπάκουσαν στις εντολές των εργοδοτών τους με το αζημίωτο φυσικά.
Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία, αγαπητοί μου συμπατριώτες( μη μου πει κανένας φασίστα επειδή χρησιμοποιώ τον όρο Πατριώτη), η Εκκλησία του Δήμου θα τους είχε διαολοστείλει (εξοστρακίσει) από την πρώτη κιόλας στιγμή. Δεν θα χρειαζόταν ούτε μία παραπάνω συνέλευση.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ, αγαπητοί συνέλληνες, η αλλαγή του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι.
Εμείς μέσω του ελληνικού δρόμου έχουμε εκφράσει πολλάκις, ( καμία σχέση με τον τραμπούκο Πολάκης), την αντίθεση μας με το τρόπο λειτουργίας του κοινοβουλευτισμού.
Θέλει γενναίες αποφάσεις. Εάν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας πρέπει να βουτήξουμε στην κολυμβήθρα του Ελληνισμού και στις πανανθρώπινες αξίες των προγόνων μας και τότε και μόνον τότε θα μπορέσουμε να ατενίσουμε το Αύριο με αισιοδοξία.
Η αναγέννηση του Ελληνισμού είναι Πνεύμα μακριά από μικροπολιτικά και δογματισμούς.