Loading ...

Το να ακολουθεί κανείς τον δύσκολο και κακοτράχαλο δρόμο της αλήθειας, όπως είμαι σίγουρος ότι το αντιλαμβάνεστε, φίλοι αναγνώστες, δεν είναι εύκολο, καθόλου εύκολο πράγμα.
Γιατί το να υπηρετείς την αλήθεια στον ψεύτικο και εφήμερο κόσμο που ζούμε είναι ένας Ηράκλειος άθλος.
Η αλήθεια είναι πικρή, λέει ο θυμόσοφος λαός μας και πολλές φορές τσούζει.
Με γνώμονα και οδηγό πάντα την αλήθεια ταρακουνήσαμε και αναταράξαμε τα ήσυχα νερά του κατεστημένου που καλά κρατεί.
Με περισσή παρρησία στις σελίδες της εφημερίδας μας σας παρουσιάσαμε αλήθειες και θέσεις που κανείς άλλος στο στενό περιβάλλον μας δεν τόλμησε να σας φανερώσει.
Η υπεράνω όλων θέση της εφημερίδας μας είναι η ιδέα του Ελληνισμού.
Ακριβέστερα η αναγέννηση του Ελληνισμού.
Γι’ αυτήν αγωνιζόμαστε και αυτήν υπηρετούμε.
Την υψηλή ιδέα, το άυλο πνεύμα του Ελληνισμού.
Αυτή η ιδέα που ποτέ δεν μπήκε στα στενά όρια ενός συγκεκριμένου κράτους.
Οι μεγάλες ιδέες δεν μπαίνουν σε κλουβιά και δεν αλυσοδένονται.
Ούτε τρέμουν να έρθουν σε επαφή με άλλες ιδέες και πολιτισμούς.
Όταν οι ατρόμητοι πρόγονοι μας πήραν τον πολιτισμό τους και το ξεδίπλωσαν στα πέρατα του κόσμου οι αμόρφωτοι και βάρβαροι κάτοικοι των περιοχών που ζούσαν, τον αγκάλιασαν και τον έκαναν δικό τους, γιατί μεμιάς αναγνώρισαν το μεγαλείο του.
Αυτό το μεγαλείο, αυτό το πνεύμα κατακρεουργήθηκε, δολοφονήθηκε και θανατώθηκε αμέτρητες φορές από την απαρχή της «Βυζαντινής αυτοκρατορίας» και μέχρι τις μέρες μας.
Αλλά είναι δυνατόν να σκοτώσεις ή να θανατώσεις ένα υψηλό πνεύμα ή μιαν υψηλήν ιδέα;
Μπορείς να εξαφανίσεις την αρχαία Ελληνική Ψυχή;
Μα και βέβαια όχι.
Είναι θαμμένη βαθιά στο χώμα, αλλά όχι πεθαμένη.
Οι μελανορασοφόροι του βυζαντίου για να μπορέσουν να επιβάλουν την τσομπανοθρησκεία της ερήμου στους πνευματικά ανώτερους προγόνους μας, την επέβαλαν με τις πέτρες, το σπαθί, την πυρά και το τσεκούρι.
Είναι καιρός να ξυπνήσουμε, ν’ ανοίξουμε τα μάτια μας και να μάθουμε την αλήθεια.
Μόνον τότε θα μπορέσουμε να αναγεννήσουμε το Ελληνισμό και το αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα.